Tijdens onze rondreis door het zuid-westen van de USA hebben we aan aantal nationale parken en andere natuurgebieden bezocht. Bij de entree van het eerste nationale park hebben we een Nationale Parken pas  (America The Beautiful) gekocht voor 80 dollar (2017). Deze prijs geldt voor een auto met inzittenden en de pas is een jaar lang geldig. Het is even een uitgave, maar als je bedenkt dat de entree voor bijvoorbeeld Yosemite NP al 30 dollar bedraagt is het een schijntje als je van plan bent meerdere parken te bezoeken.

In Californië hebben we de volgende parken bezocht.

Yosemite NP

Een schitterend park met veel groen, enorm hoge watervallen, rotsenpartijen en bezoekers. Adembenemende uitzichten heb je op veel punten. Er loopt een hele goede weg door de vallei die geflankeerd wordt door hoge rotsen en granietmassa’s. El Capitan is daar de bekendste van. Qua begroeiing kom je onder meer de beroemde Sequoia’s tegen. Wil je wat van de rust genieten, zul je te voet verder het park in moeten trekken.

De Tioga Pass doorkruist het park. Deze bergpas is vanwege de winterse neerslag maar een beperkt aantal maanden per jaar geopend en is de hoogst gelegen weg van de USA. Dat dit mooie plaatsjes oplevert is niet onverwacht.

Wij hebben overnacht in Oakhurst en zijn langs de zuidelijke ingang het park ingereden. Via de vallei kwamen we bij de Tioga Pass, die we volgden om bij ons overnachtingsadres in Mammoth Lakes te geraken.

 

Death Valley NP

Een groter contrast dan met Yosemite NP kun je je niet voorstellen. Death Valley NP is kurkdroog en heet. Badwater Basin is het laagst gelegen punt van Noord-Amerika.

Voor wij het park aan de westkant binnen reden, hadden een kale eentonige woestijn verwacht, maar we vonden het kleurrijker en meer divers. We verwonderden ons onder meer over het hoogteverschil dat we overbrugden; we bleven maar afdalen. Dat levert mooie vergezichten op. Er waren zandduinen, een zoutige laagst gelegen punt waar het erg heet was, kleurige rotspartijen en her en der toch wat verdwaalde plantengroei.

Sequoia & Kings Canyon NP en Joshua Tree NP zijn andere bekend parken in Californië.

 

De volgende staat die we aandeden was Nevada. Hier reden we door Red Rock Canyon National Conservation Area naar de Hoover Dam en langs de westkant van Lake Mead reden we door Lake Mead National Recreation Area naar Springdale.

Red Rock Canyon

Het betreft een scenic drive van 13 mijl, een richtingverkeer. Deze route voort je langs de meest prachtig gekleurde rotswanden in alle roodtinten die je maar kunt bedenken. Wij maakten hier voor het eerst echt kennis met die fraai gekleurde steenmassa’s. Iets om nooit meer te vergeten. Deze Conservation Area is met de Nationale Parken pas te bezoeken. Dit park zou een leuke uitstap kunnen zijn als je in Las Vegas vertoeft en de casino’s voor gezien wilt houden.

Lake Mead National Recreation Area

Het gebied kenmerkt zich door vrij kaal landschap met zicht op het stuwmeer dat door de Hoover Dam is gevormd. Toen wij er door reden was het erg rustig. Het kan zijn omdat wij vroeg waren, want wij hadden het plan om deze dag ook wat van Zion NP te zien.

Utah kent veel nationale parken. Wij bezochten er een aantal.

Zion NP

In Springdale arriveerden we aan het begin van de middag. We konden al vast de formaliteiten van het inchecken afronden, zodat we met de gratis bus voor het hotel naar het park konden. De sleutel van de kamer zouden we dan krijgen als we uit het park terug kwamen.

Auto’s zijn bijna niet in het park toegestaan en de parkeerplaatsen bij de ingang zijn druk zo niet vol. De shuttleservice is prima geregeld. Bij het park stap je uit, je gaat de entree door en stapt op de volgende bus die je in het park naar verschillende haltes kan brengen.  De route die de bus volgt loopt over de bodem van het ravijn. Steile fel gekleurde rotswanden zijn de entourage. Wij hebben genoten van deze schitterende rit. Als je niet meer dan deze retourrit zou maken kun je al concluderen dat dit een fenomenaal park is. Op het eindpunt hebben we een wandeling gemaakt langs de waterstroom. Wel wat druk maar zeer de moeite waard. Het is namelijk ook de aanlooproute voor degenen die daadwerkelijk door de koude stroom willen waden, wat ongetwijfeld een unieke ervaring zal zijn.

Bryce Canyon NP

In de ochtend verlieten we Springdale en de rit naar Bryce Canyon liep tussen immens hoge rode rotsformaties. Hier wil je niet hard doorheen scheuren, want het is een ervaring op zich.

Bij Bryce Canyon hadden we een hotel dicht bij de ingang geboekt. Als je niet ruim in de dagen zit en toch veel wilt zien moet je proberen je aan- en afrijtijden te beperken. WIj konden daardoor de middag tot zonsondergang genieten van al het moois dat dit park te bieden heeft. Ook veel rood en oranje, maar dan de hoodoo’s variant. De scenic road biedt veel uitzichtpunten om te genieten van al het natuurschoon. Bij het eindpunt hebben wij nog een wandeling gemaakt. Helaas ontbrak ons de tijd om echt tussen de hoodoo’s te wandelen. Wellicht dat we dat een volgende reis eens inplannen.

Capital Reef NP

Nog nagenietend van de intrigerende beelden die onze netvliezen verwenden van de afgelopen twee dagen moesten we verder. Deze dag stond een best lange rit op de rol naar Moab. We hebben de weg die dit lang gerekte park doorkruist genomen en hebben het park zelf niet betreden. Als het park nog mooier is dan de omgeving die wij gezien hebben is het zeker een bezoek waard.

Arches NP

In Moab verbleven we twee nachten. We hadden in gedachte twee parken op de tussenliggende dag te bezoeken. Het gebied is aanzienlijk van omvang waardoor dat een uitdaging kon worden.

Arches is een bijzonder park vanwege de vele bogen die je daar treft. Na de ingang rijd je eerst een stuk omhoog, waarna er een fantastisch landschap opdoemt. Het is wel een erg druk park, dus zorg ervoor dat je vroeg bent, want parkeren is niet echt gemakkelijk op een aantal punten. Toen wij er waren was men met wegwerkzaamheden bezig, wat de rust ook niet bevorderde. Voor ons was de drukte echt te groot. Wij kregen geen kans bepaalde stukken te bezichtigen, omdat je die te voet moet doen en we de auto niet kwijt konden. Jammer, maar niets aan te doen. Wij zijn zodoende al redelijk snel naar Canyonlands gegaan. De grote dubbele bogen hebben we wel mogen aanschouwen, maar het had zoveel mooier kunnen zijn, denken we!

Canyonlands NP

De rust in dit park tegen over de drukte van Arches NP vonden wij een verademing. Het is een groot park. Wij hebben het noordelijke deel bezocht. Hier tref je een ruig landschap aan dat is ontstaan door de kracht van de stromende rivieren als de Colorado en de Green River. Een fascinerend landschap trekt aan je voorbij. Er zijn meer dan genoeg uitzichtpunten die elk de moeite zeer waard zijn. In het bezoekerscentrum wordt een leuke film vertoond.

De dag na deze twee parken verlieten we Moab en gingen richting Monument Valley in Arizona.

Valley of the Gods

Aangezien wij er een handje van hebben om niet de meest rechtstreekse weg te nemen namen we een op de kaart aangegeven omweg. We zagen op borden dat er geen vrachtwagens na een x aantal mijlen verder mochten, maar ach wij hebben een leuke auto onder ons achterste dus wat lette ons. Op een gegeven moment hield de brede asfalt weg op en kregen we een “dirt road” voorgeschoteld. Het landschap werd steeds mooier. Al snel naderden we bochten en keken we in de diepte. Vele tientallen meters daalden we af over een kronkelig stoffig smal pad. Het uitzicht was voor de bijrijder fenomenaal. Degene die achter het stuur zat hoopte alleen maar dat er geen tegenliggers kwamen. We hadden geluk. Op de minst ongunstige punten konden we ze ontwijken.

Eenmaal beneden liep er een stoffig pad. Alleen met een fatsoenlijke auto en de nodige voorzichtigheid is het te berijden. Wij waren in oktober en het was er heet. In de zomer is dit avontuur niet aan te raden.

De meest prachtige gigantische rotsformaties staken fier boven het aardoppervlak uit. Zeer indrukwekkend en een rit die we nooit zullen vergeten. Op een gegeven moment bereikten we de geëigende route weer. We kregen na Mexican Hat de enorme rotsformaties van Monument Valley in het zicht. Dat park zijn we niet meer echt ingegaan, omdat het al laat was en we deze dag al zo veel indrukken hadden opgedaan. We hadden immers ook nog de Grand Canyon op de rol staan.

Grand Canyon NP

Het meest bekende park van de USA hadden we voor het laatst bewaard. Wij zijn langs de South Rim gereden en bij elk uitzichtpunt gestopt en hebben van de meest spectaculaire uitzichten genoten. Wat een diepte kijk je in en wat lijkt de Colorado River een smal riviertje vanaf die hoogte. Het zal ook niet verwonderlijk zijn dat de rust die we in de Valley of the Gods geweldig vonden hier weer verdwenen was.

Wij sliepen die avond net buiten het park in het plaatsje Tasuyan. Daarmee sloten we het nationale parken gedeelte van onze waanzinnig mooie reis af.

 

Als je meer wilt weten over de Nationale Parken van de USA, verwijzen we je naar de websites National Park Service of Ontdek-Amerika.nl.

 

 

 

Tip!

Water, water en nog eens water. In de hitte is het van levensbelang.

Tip!

Probeer de drukke tijden te mijden. Hoe rustiger en dus stiller het is hoe indrukwekkender de natuur.

Tip!

Alles zien in een reis lukt niet, maak keuzes en ga nog eens terug en nog eens en …

Tip!

Als gaat wandelen zorg voor goed schoeisel en pas kleding aan op de weersomstandigheden hitte maar ook de kou.

 

Bedenk ook eens….

In stilte genieten van de imposante en uitgestrekte natuur is iets onbeschrijfelijk moois en weldadig voor de geest!